Η κατάθλιψη είναι μια νοσολογική οντότητα στον χώρο της ψυχιατρικής.
Είναι σημαντικό να μην την συγχέουμε με ένα καταθλιπτικό συναίσθημα, όπως η λύπη και η στεναχώρια, που αποτελεί μέρος από το φάσμα των συναισθημάτων που βιώνει κάθε άνθρωπος κατά την διάρκεια της ημέρας. 
Στην κατάθλιψη κυριαρχεί το καταθλιπτικό συναίσθημα, που συχνά συνοδεύεται από μια ευσυγκινησία, καθώς και με άλλα συμπτώματα. Αυτά μπορεί να είναι από την σφαίρα των σκέψεων, όπως ιδέες αναξιότητας, ιδέες αυτομομφής, ευχές θανάτου  ακόμη και η ύπαρξη αυτοκτονικού ιδεασμού. 
Συχνό φαινόμενο είναι μια δυσκολία στην προσοχή και την συγκέντρωση γεγονός που επιτείνει την αίσθηση ανεπάρκειας που βιώνει ένα άτομο στην κατάθλιψη.
Σε επίπεδο σωματικό μπορεί να βιώσει κανείς ότι είναι χωρίς ενέργεια, μία συνεχή κούραση και ακόμη ποικίλα σωματικά ενοχλήματα όπως κεφαλαλγίες, μυαλγίες κ.α. 
Συνήθως ένα άτομο σε κατάθλιψη, αποφεύγει την επαφή με άλλα άτομα βιώνοντας μία απίστευτη μοναξιά και δεν του δίνει χαρά και ευχαρίστηση τίποτα στην ζωή του. 
Συχνά παρατηρείται η ανορεξία, με συνέπεια την απώλεια βάρους, και οι διαταραχές του ύπνου.
Υπάρχουν καταθλίψεις όπου συνυπάρχει το άγχος, με μία ασυνήθιστη και ιδιαίτερη ανησυχία.

Αιτιοπαθογένεια της κατάθλιψης:

Α) Βιολογικοί παράγοντες.
-Μπορεί να υπάρχει κληρονομικό ιστορικό.
-Ανατροπή του ισοζυγίου των νευροδιαβιβαστών στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
- Η ύπαρξη ενδοκρινικών διαταραχών.

Β) Ψυχολογικοί παράγοντες.
- Κάθε απειλή απώλειας των σχέσεων με αγαπημένα πρόσωπα.
- Η αίσθηση της επικείμενης απώλειας υγείας.
- Η παραγνώριση της ανάγκης για ανάπτυξη και ενίσχυση της αυτοεκτίμησης  από την γονική οικογένεια.

Γ) Κοινωνικοί παράγοντες.
- Η απώλεια εργασίας.
- Απότομη μεταβολή των συνθηκών διαβίωσης.

Γίνεται σαφές ότι η κατάθλιψη είναι μια βιοψυχοκοινωνική ασθένεια.

Θεραπεία:

• Με αντικαταθλιπτική φαρμακευτική αγωγή.
• Με ψυχοθεραπευτικές τεχνικές.
• Στις ανθεκτικές καταθλίψεις χρήσιμη είναι η ηλεκτροσπασμοθεραπεία με αναισθησία.

Στην περίπτωση της κατάθλιψης ισχύει η έκφραση  ‘ουδέν κακόν αμιγές καλού’. Αν το άτομο ζητήσει βοήθεια από τον ειδικό, όχι μόνο θα ξαναβρεί τον εαυτόν του, αλλά θα αναπτύξει και δεξιότητες, μέσα από την ψυχοθεραπεία, που πριν νοσήσει δεν είχε.
Θα αποκτήσει μεγαλύτερη αυτοεπίγνωση με την ανάλογη αυτοεκτίμηση και θα μάθει να δίνει την σωστή αξία στα πράγματα, στις σχέσεις και τις καταστάσεις που βιώνει.